zondag 16 januari 2011

Alle moeilijke dingen van pubers.

Mijn moeder roept elke dag dat ze zo moe van me word. Maar eigenlijk hebben wij  pubers het veel moeilijker. Want wij studenten moeten studeren, werken afspreken met vrienden en vriendinnen en alsof dat nog niet genoeg is, moeten we ook nog op tijd naar bed omdat je de volgende dag gewoon weer vroeg je nest uit moet, want je moet natuurlijk studeren, werken, afspreken met vrienden en vriendinnen etc etc. Ja, wij pubers hebben het héél lastig. Ohja, waar we ook nog last van hebben zijn ouders. Want mijn moeder en ik hebben ongeveer elke dag een verhitte discussie over alle dingen 'die ik niet mag!!' Dan roept zij dat zij de moeder is en dat zij de dienst thuis uitmaakt. En dan roep ik, volkomen normaal toch(?), dat ik ook in háár huis woon en dat ik ook dingen te zeggen heb. Maar ja, wanneer ik dat doe, flipt ze helemaal en gaat met dingen gooien.

Haha nee grapje ;) maar dan begint het weer van voren af aan.
Dan stelt ze nog eens wat regels in.. ('Nog meer? Ik mag ook helemaal niks hiero!') Omdat ik het dan weer niet goed doe. Aan het eind van onze verhitte discussie vraagt ze of ik het goed begrepen heb. 'Je hebt het goed begrepen? Vertel me dan eens in het kort wat je begrepen hebt' en 'Ik hoop dat je mijn regels accepteerd en er naar gaat leven' .
En als mijn moeder dan dr zin heeft, gooit ze er nog wat bovenop door te zeggen: 'Zo, nu we dit deel voorlopig hebben afgesloten (ik denk dat ze weet dat het binnen de kortse keren weer raak is) ga je me even helpen met wat dingetjes in huis want het weekend staat voor de deur..' 'Mám, het is dinsdag' '... en ik wil graag dat het huis schoon is. Jij gaat even.... ' Alsof ik geen huiswerk hoef te maken! Want als ik geen huiswerk maak, gaan leraren me pesten.
Ja, blijkbaar vinden leraren het heerlijk om me te pesten, want heel vaak moeten ze mij hebben. Een paar dagen geleden kreeg ik opeens naar me hoofd geslingerd dat ik maar eens 500 regels moest pennen. Ja, hállo?!
Anyway, dan moet ik dus mn moeder helpen. Als ik dan klaar ben zegt ze niet eens even bedankt. Wat zij dan zegt is 'Tja, meid, het hoort nou eenmaal bij volwassen worden!'

Ja, wij pubers hebben het héél moeilijk...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten